καταπτερώ

καταπτερῶ, -όω (Α) [κατάπτερος]

1. εφοδιάζω με φτερά, φτερώνω

2. μέσ. καταπτεροῡμαι, -όομαι

είμαι ή γίνομαι φτερωτός («πᾱν τὸ σῶμα κατεπτέρωτο», Απολλόδ.).